Este poema o fixen eu e os meus compañeiros de clase, todo empezou asi. No libro de poemas "Á sombra do lueiro de papel" de Ed. Everest, Antonio García Teijeiro propón continuar un poema que el empeza así:
Xa vén dona Lúa
cantándolle arrolos
á nena dourada
que eu teño no colo.
Eu e o resto continuámolo así:
Xa vén dona Lúa
recitando cantigas
dálle alegría
a nena durmida.
Xa vén dona Lúa
á nena entreter
co seu axóuxere
faina tremer.
Xa vén dona Lúa
o berce abanear
cos raios fermosos
fai á nena brillar.
Autores/as: nenos/as de 2º de Primaria de C.E.I.P A Rúa.
Estou abraiado da vosa facilidade para recitar. ¡¡Seguide así!!.
ResponderEliminarÍan, que alegría me da ver o poema publicado no teu blog.
ResponderEliminarDisfruta estes días das festas do Entroido.
Un biquiño