Este poema o fixen eu e os meus compañeiros de clase, todo empezou asi.No libro de poemas "Á sombra do lueiro de papel" de Ed. Everest, Antonio García Teijeiro propón continuar un poema que el empeza así:
Xa vén dona Lúa
cantándolle arrolos
á nena dourada
que eu teño no colo.
Eu e o resto continuámolo así:
Xa vén dona Lúa
recitando cantigas
dálle alegría
a nena durmida.
Xa vén dona Lúa
á nena entreter
co seu axóuxere
faina tremer.
Xa vén dona Lúa
o berce abanear
cos raios fermosos
fai á nena brillar.
Autores/as: nenos/as de 2º de Primaria de C.E.I.P A Rúa.
Cuando brilla el sol, hace mucho calor, y duerme el caracol. Es tiempo de playa, y ponemos la toaya. Vamos a bañarnos, en el mar para refrescarnos. Hacemos castillos de arena, difrutamos, hasta la hora de la cena.